|

موزه هنرهای معاصر فلسطین، به مناسبت روز جهانی پایان دادن به مصونیت از مجازات برای جنایات علیه خبرنگاران میزبان خبرنگاران و فعالان رسانهای حوزه مقاومت شد.
میثم دلاوری و علی محقق از خبرنگاران خبرگزاری صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، فعال در کشورهای حوزه مقاومت و همچنین علی خلیلی، فعال رسانهای حوزه فلسطین، که سالها در این حوزه فعال هستند، با شبکه هیسپانتیوی درباره جنایات جنگی که در غزه و کشورهای حوزه مقاومت رخ داد، به گفتوگو نشستند.


این گزارش را به زبان اسپانیایی اینجا مشاهده کنید.
ترجمه این خبر را در زیر بخوانید:
در جهانی که با جنگ و ظلم مشخص شده است، کسانی هستند که جان خود را برای بیان حقیقت به خطر میاندازند و اینان اعضای رسانهها هستند.
دوم نوامبر توسط سازمان ملل متحد به عنوان روز جهانی پایان دادن به مصونیت از مجازات جنایات علیه روزنامهنگاران اعلام شد، یادآوری اینکه غزه در حال حاضر خطرناکترین مکان برای روزنامهنگاران است، با توجه به جنایات جنگی سیستماتیکی که توسط رژیم اسرائیل مرتکب شده است. هدف بسیار واضح است: محافظت از روزنامهنگاران و محاکمه مسئولان این جنایات.
طبق گزارش یونسکو، بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۲۵، بیش از ۱۸۰۰ روزنامهنگار در سراسر جهان کشته شدهاند. در ۹۰٪ از این موارد، هیچکس به دست عدالت سپرده نشده است. این رقم نه تنها ضعف سیستمهای قضایی، بلکه مصونیت سیستماتیک از مجازات جنایات علیه روزنامهنگاران را نیز نشان میدهد.
در غزه، وضعیت حتی وخیمتر است: بیش از ۲۵۰ روزنامهنگار در کمتر از دو سال کشته شدهاند.
این تجربه را علی محقق نیز دارد که با ۲۴ سال تجربه روزنامهنگاری، مناطق جنگی متعددی را در منطقه مستند کرده است. این روزنامهنگار در حالی که در سالنهای موزه هنرهای معاصر فلسطین قدم میزند، آن روزها را به یاد میآورد.
برای او، همانند میثم و بسیاری دیگر، آنچه در مناطق درگیری که توسط اسرائیل ترویج میشود، اتفاق میافتد، هدف مشخصی دارد: خاموش کردن صداهای مخالف. این واقعیت توسط ناصر اشکریز تأیید میشود که حمله مستقیم اسرائیل به سازمان رادیو و تلویزیون ایران در طول حمله ۱۲ روزه علیه ایران را به یاد میآورد.
کارشناسان موافقند که حمایت قاطع و فشار مداوم از سوی جامعه بینالمللی برای تقویت سازوکارهای پاسخگویی اساسی است، زیرا وقتی یک روزنامهنگار کشته میشود، فقط یک صدا خاموش نمیشود؛ بلکه تلاشی برای خاموش کردن حق همه برای دانستن است.
سمانه کچویی، تهران
|